در رفاقت تنها مادر برنده شد ...

شیری که داد پس نگرفت ...

اینطور قبول نیست ...

چشمانت را زمین بگذار ...

دست خالی بجنگیم ...

خداوندا :

آخر وفای سگ به چه کارمان می آید ؟؟؟

فکری به حال آدمهایت میکردی !!!

به دنبال خدا نگرد !!!

خدا در بیابان های خالی از انسان نیست
خدا در جاده های تنهای بی انتها نیست
به دنبالش نگرد

خدا در نگاه منتظر کسی است که به دنبال خبری از توست
خدا در قلبی است که برای تو می تپد
خدا در لبخندی است که با نگاه مهربان تو جانی دوباره می گیرد

خدا آنجاست
در جمع عزیزترینهایت
خدا در دستی است که به یاری می گیری
در قلبی است که شاد می کنی
در لبخندی است که به لب می نشانی
خدا در بتکده و مسجد نیست
گشتنت زمان را هدر می دهد
خدا در عطر خوش نان است
خدا در جشن و سروری است که به پا می کنی
خدا را در کوچه پس کوچه های درویشی و دور از انسان ها جست و جو مکن
خدا آنجا نیست

روزی می رسد که تنها برگ برنده ات
دل می شود ولی تو دیگر حاکم نیستی

چه بد دردیست ...
بزرگ شدن دردهایت، قبل از خودت...

گاهی وقتا نمیدانم از دست داده ام یا از دست رفته ام...

کاش میدانستی …
که جهـانم بی تو الف ندارد … !!!

نمی دانم چرا چشمانم گاهی بی اختیار خیس می شوند،میگویند حساسیت فصلیست،آری من به فصل فصل این دنیای بی تو حساسم.

داستان غریبی ست ... دستی که داس را برداشت، همان دستی ست که روزی گندم را در مزرعه کاشت...

نکند یوسف عمرم رود از مصر خیالت ، باز آواره ی تنهایی چاهم بکنی!

در سایه دلشکستگی پیر شدم
غم خوردم و با غمت نمک گیر شدم

تا امدم اشنای قلبت باشم
گفتی که من از غریبه ها سیر شدم ...

تنـــها کســانی مـــردانه می‌میـرند کـه
مردانه زیسته باشند. (شهید آوینی)

اگر وجود خار در کنار گل مایه اندوه ماست، وجود گل در کنار خار باید مایه شادی ما باشد.(گوته)

به سلامتی پدری که “نمی توانم” را در چشمانش زیاد دیدیم،
ولی از زبانش هرگز نشنیدم...

روزی
به رویایت
که همیشه با من است
حســادت خواهی کرد...

ساعات عمر من همه با درد و غم گذشت
دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت
میخواستم که وقف تو باشم تمام عمر
دنیا خلاف آنچه که میخواستم گذشت

دلم را تهدید کرده ام که بهانه ات را نگیرد...
وگرنه دوباره میدهم
بسوزانیش...

دیر آمدی...
بودنم در حسرت خواستنت تمام شد

روزی می رسد که تنها برگ برنده ات
دل می شود ولی تو دیگر حاکم نیستی

چه بد دردیست ...
بزرگ شدن دردهایت، قبل از خودت...

گاهی وقتا نمیدانم از دست داده ام یا از دست رفته ام...

کاش میدانستی …
که جهـانم بی تو الف ندارد … !!!

نمی دانم چرا چشمانم گاهی بی اختیار خیس می شوند،میگویند حساسیت فصلیست،آری من به فصل فصل این دنیای بی تو حساسم.

داستان غریبی ست ... دستی که داس را برداشت، همان دستی ست که روزی گندم را در مزرعه کاشت...

نکند یوسف عمرم رود از مصر خیالت ، باز آواره ی تنهایی چاهم بکنی!

در سایه دلشکستگی پیر شدم
غم خوردم و با غمت نمک گیر شدم

تا امدم اشنای قلبت باشم
گفتی که من از غریبه ها سیر شدم ...